Het kind van de Gruffalo

Een dapper kind en een listige muis

Ondanks een vrij secure voorbereiding van het feestje dat toch geen feestje was, is er een hele fles water in mijn feesttas leeggelopen. Over het cadeau voor de jarige Krijn, Het kind van de Gruffalo. Dat was mooi boffen voor Benjahmin en Lilly. Want dat boek konden we niet meer cadeau geven... en zij hadden het nog niet (of bof ik nou). Terug in de trein naar huis heb ik natuurlijk meteen drie keer voorgelezen uit dit fantastische boek dat het vervolg is op De Gruffalo. En hoewel ik niet had gedacht dat het boek ook maar in de schaduw zou kunnen staan van De Gruffalo, is het minstens zo leuk.

In Het kind van de Gruffalo waarschuwt de Gruffalo zijn Gruffalo kind voor de Grote Gevaarlijke Muis, die we in De Gruffalo al hebben leren kennen. 'Kind, 'zei de Gruffalo, 'luister goed, ga nooit het bos in, wat je ook doet!' 'Hoezo? Wat is er dan mis met het bos?' 'De Grote Gevaarlijke Muis loopt er los. Dat beest doet niets liever dan Gruffalo's eten- ik heb hem gezien dus ik kan het weten... Hij is vreselijk sterk en behoorlijk behaard, met een zwiepende lange geschubde staart. Zijn vurige ogen staan dreigend en kwaad en zijn snor is zo hard als ijzerdraad.'

Diezelfde avond zat het Gruffalokind zich gruwelijk te vervelen, dus gaat ze op pad. Opeens ziet ze een spoor. Zou dat soms van de staart van de Grote Gevaarlijke Muis zijn? Maar nee, het is slang. Dus gaat het Gruffalokind verder op pad, door sneeuw en wind terwijl ze tegen zichzelf zegt dat ze heus niet bang is. Dan ziet ze weer een spoor en ogen als vuur in een bomenhuis, is dit soms de Grote Gevaarlijke Muis? Maar nee, het is uil. Dus gaat het Gruffalokind verder op pad. Tot ze een snor ziet... van vos.

'Ik geef het op dacht het Gruffalokind, ik denk niet dat ik die Muis nog vind. Kijk nou eens! Wat is dat? Toch nog een muis. Een kleintje-die staat daar zijn stoepje te vegen. Dat komt heel goed uit. Ik heb honger gekregen.'

Maar listig als de muis ook nu weer is, weet hij het arme Gruffalokind de stuipen op het lijf te jagen. Hoe, dat moet je zelf maar lezen!  Ik verklap alleen dat het natuurlijk weer eindigt met een muis en een noot!

Ook dit verhaal rijmt, en loopt als een dolle waardoor het super leuk is om voor te lezen. Nou ja, de bizarre inhoud draagt daar natuurlijk ook wel aan bij.