woensdag 5 januari 2011

De Gruffalo



De Gruffalo

Toen ik nadacht over welk boek ik het leukst zou vinden om dit blog mee te beginnen, dacht ik meteen aan de Gruffalo van Julia Donaldson( met illustraties van Axel Scheffler). Dit is het boek dat ik het grappigste vind om voor te lezen. En, mooi meegenomen, mijn kinderen zijn ook gek op het boek. Wat trouwens heel iets anders is dan de boeken die ze het liefst willen lezen. En misschien is dat maar goed ook... teveel Gruffalo en mijn liefde neemt misschien wat af. 

Het verhaal is heel humoristisch geschreven (knap vertaald) en op rijm. Hierdoor loopt het als een trein en kennen de kinderen al snel hele stukken tekst uit hun hoofd. En jij als voorlezer dus ook!




Ik verwachtte natuurlijk niet dat het boek een eye-opener zou zijn voor mensen, iedereen die ik ken houdt van het boek.  Maar toen ik wat 'research' deed, bleek dat het zelfs was uitgekozen tot het meest populaire kinderboek van Engeland! Ik ben dus niet de enige die regelmatig tegen haar kinderen roept "Moedertje! Ooo! 't Is een gruffalo!" of  "Normaal zou ik zeggen: graag, maar ik eet bij de gruffalo vandaag.’’ Maar als jij nu zoiets hebt van OH?? Ben ik dan de enige die nog nooit.... helemaal niet erg, daar gaat het juist om. De mensen die het boek nog niet kennen! Dus ken je het boek al wel, stop dan met lezen he. Allemaal zonde van je tijd, pak eens een goed boek in plaats van naar je beeldscherm te turen!


Maar nu over het boek zelf. De Gruffalo gaat over een kleine muis die in het bos een vos, een uil en een slang tegenkomt die hem allemaal graag mee naar huis willen nemen om hem op te eten! Om dat te voorkomen roept muis steeds dat hij dat normaal graag zou willen maar dat hij al met de gruffalo heeft afgesproken. Vervolgens geeft hij een omschrijving van de gruffalo, "Hij heeft oranje ogen een tong zwart als drop en paarse stekels van z'n staart tot z'n kop. Waarna hij eindigt met de opmerking dat de gruffalo gek is op bijvoorbeeld slangenpastei. Alle dieren kiezen dan eieren voor hun geld en gaan er pijlsnel vandoor. Maar dan opeens, midden in het bos, staat kleine muis oog in oog met de gruffalo... Maar ook daar laat hij zich niet door uit het veld slaan.
Hij neemt de gruffalo mee op pad om hem te laten zien dat die hem beter niet op kan eten. Hij is namelijk het gevaarlijkste dier van het bos. En met succes, aan het eind van het verhaal is de gruffalo er vandaar en zit kleine muis ontspannen op een tak in het bos een nootje te eten.

Hieronder kun je een filmpje bekijken waarin Axel Scheffler vertelt hoe hij te werk is gegaan bij het ontwerp van de gruffalo.



En in het filmpje hieronder vertelt Julia Donaldson over haar gemengde gevoelens voor haar eigen gruffalo.



Ik kan je nog veel meer over het boek vertellen, zoals dat het is geinspireerd op een oud Chinees sprookje en dat het uit niet meer dan 700 woorden bestaat, maar het lijkt me beter als je het boek gaat (voor)lezen! So off you go, enjoy reading! En als je zin hebt om te knutselen staan hieronder wat ideeën.

Leuke dingen om met je kind en de gruffalo te doen
In theorie klinkt leuke dingen doen altijd heel leuk en ook vrij eenvoudig. Ik schud zo een lijst aan ideeën uit mijn mouw. Maar ho maar dat ik ook maar een van deze dingen al met mijn eigen, toch ook vrij leuke, kinderen gedaan heb. Daar moet dus verandering in komen. Dus ik beloof volgende week foto's te plaatsen van onze eigen werkjes. Hmm. Nu dan maar alvast de ideeën voor mensen met een minder lange aanloop dan ikzelf!
  • Je eigen gruffalo en muis maken op een ijsstokje (of iets anders stokkerigs) om zo het verhaal in een poppenkast (of doos) na te kunnen spelen. Klinkt haalbaar, toch? En als je kind nog niet heel goed is in knutselen maar wel al heel knap is met inkleuren (!) dan kun je de afbeeldingen kopieren en ze door je kinderen in laten kleuren.
  • Misschien nog wel leuker is een kijkdoos maken. Kopieer dan de afbeeldingen (als je echt snel resultaat wilt zien kun je natuurlijk ook kleuren kopieën maken), verklein ze, vergeet niet een randje extra te maken waarmee je de figuren opplakt en plak ze dan in een doos.  Maar een griezelig bos met takken en stukjes groene wol, blaadjes en een mooi gekleurd papiertje als raam bovenin de doos.
  • Iets wat de kinderen zeker zullen waarderen is uilencake of slangenpastei maken. Ik vind het als ouder soms lastig om creatief te denken maar als je een kind vraagt wat er in uilencake of in slangenpastei hoort, komen ze vast met verrassend leuke ideeën. Misschien wel veertjes van de uil op de cake, je zou het met suikerglazuur erop kunnen plakken.
Veel plezier. En stuur je een foto van het resultaat? Of van je lachende kind?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten